رد کردن پیوندها

ساخت و تامین آمبولانس

آمبولانس‌ها به عنوان وسیله‌ای حیاتی برای انتقال بیماران در شرایط اضطراری، نیازمند طراحی و تجهیزاتی هستند که هم ایمنی و هم کارایی را تضمین کنند. استاندارد EN1789 که به عنوان مرجع بین‌المللی برای طراحی و تجهیز آمبولانس‌ها شناخته می‌شود، الزامات ویژه‌ای را برای انواع مختلف آمبولانس‌ها مشخص کرده است. این استاندارد به ویژه برای انتقال بیماران غیر اورژانسی طراحی شده است و هدف آن، کاهش خطرات احتمالی در حین انتقال بیمار و ارائه خدمات پزشکی مؤثر در محیط‌های اورژانسی است.

همچنین، ایمنی تجهیزات در داخل آمبولانس از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. تجهیزات پزشکی موجود در داخل آمبولانس باید به گونه‌ای نصب شوند که در هنگام حرکات شدید و لرزش‌های احتمالی خودرو، آسیبی به آنها وارد نشود. این امر از طریق استفاده از نگهدارنده‌های مناسب و با استانداردهای معتبر صورت می‌گیرد.

الزامات بهداشتی:

استاندارد EN1789 تأکید زیادی بر رعایت الزامات بهداشتی در آمبولانس‌ها دارد. فضای داخل کابین آمبولانس باید به گونه‌ای طراحی شده باشد که خطرات عفونت و انتقال بیماری به حداقل برسد. مواد به‌کار رفته در ساخت آمبولانس باید به راحتی قابل شست‌وشو و ضدعفونی کردن باشند تا بتوانند شرایط بهداشتی لازم را برای حمل و مراقبت از بیماران فراهم کنند.

اهمیت استاندارد EN1789:

اجرای استاندارد EN1789 نه تنها موجب بهبود ایمنی در حین انتقال بیماران می‌شود، بلکه به ارتقاء کیفیت خدمات اورژانسی در سطح بین‌المللی کمک می‌کند. این استاندارد، به‌ویژه در کشورهایی که تطابق با آن به عنوان الزام قانونی در نظر گرفته شده است، برای نظارت بر کیفیت تولید آمبولانس‌ها و افزایش کارایی آن‌ها در عملیات نجات ضروری است.

شرکت پتروکاردان این افتخار را دارد تا انواع آموبلانس های A,B و C را با بهترین کیفیت در اختیار ناوگان آمبولانس کشور قرار دهد.

آمبولانس - تایپ A

آمبولانس نوع A طبق استاندارد  EN1789،  معمولا برای حمل و نقل غیر اضطراری بیماران استفاده می شود و در فضای درمان یا تجهیزات محدود شده است.

معرفی آمبولانس نوع A طبق استاندارد EN1789

آمبولانس‌ها به عنوان وسیله‌ای حیاتی برای انتقال بیماران در شرایط اضطراری، نیازمند طراحی و تجهیزاتی هستند که هم ایمنی و هم کارایی را تضمین کنند. استاندارد EN1789 که به عنوان مرجع بین‌المللی برای طراحی و تجهیز آمبولانس‌ها شناخته می‌شود، الزامات ویژه‌ای را برای انواع مختلف آمبولانس‌ها، از جمله آمبولانس نوع A، مشخص کرده است. این استاندارد به ویژه برای انتقال بیماران غیر اورژانسی طراحی شده است و هدف آن، کاهش خطرات احتمالی در حین انتقال بیمار و ارائه خدمات پزشکی مؤثر در محیط‌های اورژانسی است.

تعریف آمبولانس نوع A و دسته‌بندی‌های آن:

آمبولانس نوع A طبق استاندارد EN1789 به دسته‌ای از آمبولانس‌ها گفته می‌شود که عمدتاً برای انتقال بیماران غیر اورژانسی (بیمارانی که به مراقبت فوری پزشکی نیاز ندارند) استفاده می‌شود. این دسته شامل دو زیرگروه اصلی است:

  1. آمبولانس نوع A1: این نوع آمبولانس برای حمل یک بیمار به صورت برانکار طراحی شده است.
  2. آمبولانس نوع A2: این آمبولانس قادر است یک یا چند بیمار را بر روی برانکار یا صندلی حمل کند و بیشتر در مواقعی استفاده می‌شود که نیاز به جابه‌جایی چند بیمار باشد.

الزامات ابعادی و ایمنی:

طبق استاندارد EN1789، آمبولانس نوع A باید ابعاد خاصی داشته باشد که امکان انجام عملیات‌های پزشکی و نجات را در شرایط مختلف فراهم کند. این ابعاد باید به گونه‌ای باشند که فضای کافی برای عملیات درمانی، جابجایی بیمار و حضور کادر درمانی در داخل کابین وجود داشته باشد. برای مثال، کابین آمبولانس نوع A1 باید حداقل ابعاد مشخصی را داشته باشد تا بتوان بدون مشکل به بیمار رسیدگی کرد و تجهیزات پزشکی مورد نیاز را در داخل آن قرار داد.

همچنین، ایمنی تجهیزات در داخل آمبولانس از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. تجهیزات پزشکی موجود در داخل آمبولانس باید به گونه‌ای نصب شوند که در هنگام حرکات شدید و لرزش‌های احتمالی خودرو، آسیبی به آنها وارد نشود. این امر از طریق استفاده از نگهدارنده‌های مناسب و با استانداردهای معتبر صورت می‌گیرد.

تجهیزات پزشکی و بهداشتی:

آمبولانس‌های نوع A طبق استاندارد EN1789 باید مجهز به مجموعه‌ای از تجهیزات پزشکی اولیه برای ارائه خدمات اورژانسی به بیماران باشند. این تجهیزات باید به گونه‌ای نصب شوند که در طول سفر، عملکرد صحیح خود را حفظ کرده و برای دسترسی کادر درمانی به آن‌ها هیچ‌گونه مشکلی پیش نیاید. برخی از تجهیزات معمول در آمبولانس نوع A شامل:

  • برانکار استاندارد
  • تجهیزات برای کنترل وضعیت حیاتی بیمار
  • سیستم تهویه مناسب برای جلوگیری از مشکلات تنفسی
  • نگهدارنده‌های مستحکم برای تجهیزات و دستگاه‌های پزشکی
آمبولانس - تایپ B

آمبولانس نوع  B طبق استاندارد  EN1789، مخصوص اورژانس است و مقدار قابل توجهی از تجهیزات پزشکی و فضای درمان دارد.

آمبولانس نوع B برای ارائه خدمات اورژانسی اولیه طراحی شده است و به تجهیزات مراقبت فوری مجهز است. این نوع آمبولانس به گونه‌ای ساخته شده که می‌تواند بیماران را در شرایط اضطراری و خطرناک به سرعت و به طور ایمن به مراکز درمانی منتقل کند.

ویژگی‌ها و تجهیزات:

  • سیستم‌های پایش و درمان پیشرفته: آمبولانس‌های نوع B اغلب به دستگاه‌های ونتیلاتور، دفیبریلاتور و دیگر تجهیزات پزشکی فوری تجهیز می‌شوند. این قابلیت‌ها به کادر درمانی امکان می‌دهد تا در طول انتقال، وضعیت بیمار را پایش کنند و در صورت نیاز، اقدامات درمانی اولیه را انجام دهند.
  • فضای کافی برای کارکنان درمانی: طراحی داخلی این نوع آمبولانس‌ها به گونه‌ای است که فضای کافی برای حرکت و انجام مراقبت‌های مورد نیاز توسط کادر درمانی را فراهم می‌کند.
آمبولانس - تایپ C

آمبولانس نوع C طبق استاندارد  EN1789،  آمبولانس های سیار ICU هستند که حتی تجهیزات بیمارستان حیاتی مانند تهویه و احیا کننده را می پذیرند.

آمبولانس نوع C به عنوان واحد سیار مراقبت‌های ویژه شناخته می‌شود و مجهز به تجهیزات پیشرفته پزشکی است که می‌تواند به عنوان ICU متحرک عمل کند. این نوع از آمبولانس برای انتقال بیماران در شرایط بحرانی یا نیازمند مراقبت‌های ویژه طراحی شده است.

ویژگی‌ها و تجهیزات:

  • تجهیزات مراقبت ویژه: این آمبولانس‌ها شامل تجهیزات پزشکی پیشرفته‌ای مانند دستگاه‌های نظارت بر قلب و ریتم، دستگاه‌های تهویه مکانیکی و سایر ابزارهای ضروری برای مدیریت بیماران در وضعیت‌های بحرانی هستند.
  • طراحی منعطف و ایمن: فضای داخلی آمبولانس نوع C باید به گونه‌ای باشد که تمامی تجهیزات پزشکی به صورت ایمن نصب شوند و دسترسی به آن‌ها حتی در حرکت خودرو ساده باشد.
🍪 This website uses cookies to improve your web experience.
Explore
Drag